Από τη μια η Αμάλ Αλαμουντίν που ήρθε προ μηνών για να συμβουλέψει την κυβέρνηση για τη διεκδίκηση των μαρμάρων του Παρθενώνα από τη Μεγάλη Βρετανία (τυχαίο; η κυρία Κλούνεϊ έμεινε και στο ομώνυμο ξενοδοχείο)… Από την άλλη οι συγκλονιστικές αποκαλύψεις της αρχαιολογικής σκαπάνης στην Αμφίπολη, μας έχουν τοποθετήσει στα πρωτοσέλιδα του διεθνούς τύπου και των websites.
Για ένα μικρό διάστημα, τα νέα που αφορούν τα αρχαία θα μονοπωλήσουν το ενδιαφέρον του Τύπου, ο οποίος όμως μετά, θα στραφεί σε άλλα θέματα.Και εμείς, θα μείνουμε να χαρούμε με υπερηφάνεια και να διαχειριστούνε τα νέα αρχαία σε συνδυασμό με τα αρχαία αρχαία που ήδη έχουμε.
Εκτός από το, επίσης νέο, Μουσείο της Ακρόπολης, ποια μουσεία αποτελούν πόλο έλξης για εμάς και τις νεότερες γενιές;
- Πώς υποστηρίζουμε, ας πούμε, το Εθνικό Αρχαιολογικό Μουσείο της οδού Πατησίων; Το Μουσείο αυτό είναι γεμάτο θησαυρούς.
Επισκέφτηκα αυτό το μοναδικό μουσείο στα μέσα Οκτωβρίου – το συστήνω σε κάθε οικογένεια, η είσοδος είναι €7 το άτομο – και έχω δύο πράγματα να πω:Ο χώρος και η περιοχή σαν να υποβαθμίζονται.Στην είσοδο ουρές ξένων σχολείων και όχι ελληνικών.Σέβομαι τα γούστα των νεαρών εφήβων. Ζουν σε μια εποχή όπου, παίζοντας καθημερινά angrybirds, candycrash και savethepet (ή κάπως έτσι), το χαμόγελο ή η στατικότητα ενός πανέμορφου μαρμάρινου Κούρου τους φαίνεται boooooring.
- Όταν πριν από χρόνια έκανα περιήγηση στον εφτάχρονο βαφτισιμιό μου στα αραβουργήματα του Μουσείου Μπενάκη, στο Κολωνάκι, βαριόταν και το μόνο που τον ενδιέφερε ήταν πότε θα πάμε – μετά – για branch.
- Έχουμε παρεξηγήσει τη σπουδαιότητα, το συμβολισμό και τις αξίες του αρχαίου κόσμου που εμείς δημιουργήσαμε. Η κόρη μιας φίλης μου διάλεξε τη θετική κατεύθυνση στο σχολείο για να μην διδαχτεί αρχαία! Όταν οι Βρετανοί και οι Γερμανοί τιμούν τον πολιτισμό μας μέσα από τα μουσεία τους, εμάς μας φαίνεται βαριά η κληρονομιά.
Ίσως επειδή τα βλέπουμε συνεχώς γύρω μας τα έχουμε συνηθίσει και τα θεωρούμε δεδομένα.
- Πόσοι ενήλικες, έστω, πάνε σε ένα μουσείο για να περάσουν ένα πρωινό αντί να το περάσουν πίνοντας καφέ;
Όμως τίποτα δεν είναι δεδομένο. Το ότι γλύτωσαν ως τώρα από πολέμους και τη μόλυνση της ατμόσφαιρας δε σημαίνει ότι αυτό θα ισχύει για πάντα. Ξέρει κανείς τι θα συμβεί τα επόμενα πενήντα, εκατό, χίλια χρόνια;
- Και πάλι καλά που βρέθηκαν αρχικά. Χάρη στο σεβασμό των προ-παππούδων μας στους νεκρούς, βρέθηκαν τα θαμμένα αγάλματα, στολίδια (κτερίσματα), χρυσαφικά, επιτύμβιες πλάκες, μέσα στους τάφους.
Πόσα κερδίζεις παρατηρώντας τα!
- Είναι σαν να συναντάς εκείνους τους προ-προ-παππούδες μας πριν από 30 γενιές, μέσα από τα δημιουργήματά τους. Βλέπεις την έμπνευση, τις αξίες τους, τον τεράστιο κόπο που έκαναν, την αγάπη τους για το ωραίο…
- Δε φτάνει που αγνοούμε τη γλώσσα μας, κάνουμε στην άκρη και τον πολιτισμό μας. Πείτε μου… και ποιοι δεν εμπνεύστηκαν στη Γλυπτική, στο Design, στην Ιατρική, στο Θέατρο από την ελληνική δημιουργικότητα και πολιτισμό;
Ανασύρουμε τις φιλοσοφίες της Ανατολής – το Facebook είναι γεμάτο από έννοιες ανατολικών θρησκειών – ενώ έχουμε δικές μας αξεπέραστες!
Δηλαδή μόνο στους τουρίστες, στα ελληνόπουλα του Δημοτικού, στους Έλληνες της διασποράς έχει να δώσει συγκίνηση, χαρά και έμπνευση αυτή η κληρονομιά;
Οι υπόλοιποι δεν κερδίζουν συγκίνηση, επικοινωνία και έμπνευση από τα γονίδιά μας; Ας είναι καλά το Χόλυγουντ με τις ταινίες Μυθολογίας που μας τιμά και μας διατηρεί στην πρώτη γραμμή της επικαιρότητας!
Όπως δημοσιεύτηκε στο περιοδικό DELUXE
Φωτό από: Κατερίνα Τσεμπερλίδου
