Πριν λίγες ημέρες αποφάσισα να μαζέψω τα χειμωνιάτικα ρούχα μου και να φέρω στη θέση τους τα ανοιξιάτικα, σε πείσμα των μετεωρολόγων, οι οποίοι ενημέρωναν για βροχές και πτώση της θερμοκρασίας. Όπως πάντα έκανα την κλασσική εκκαθάριση των ρούχων μου, δίνοντας ό,τι δεν μου αρέσει πια σε ανθρώπους που τα έχουν περισσότερο ανάγκη από μένα. Την ώρα που ξεκαθάριζα τα ρούχα μου, συνειδητοποίησα ότι κάποια από αυτά δεν τα φόρεσα ποτέ, απλά τα άλλαζα θέση από ντουλάπα σε ντουλάπα με την ελπίδα ότι θα αλλάξω γνώμη κάποια στιγμή. Από το μυαλό μου πέρασαν όλες οι ανούσιες αγορές που έχω κάνει, χωρίς να σκεφτώ αν πράγματι αξίζει αυτό το ρούχο.
Όταν λέω αξίζει εννοώ αν είναι διαχρονικό, αν ταιριάζει με τα υπόλοιπα ρούχα μου, αν μπορώ να το φορέσω πάνω από τρεις φορές, από τι υλικά είναι φτιαγμένο και σε ποιο μέρος.
Μας κατέκλυσαν οι μαζικές βιομηχανίες ρούχων που κοπιάρουν ακριβές μάρκες και παρασκευάζουν εκατομμύρια φθηνά αντίτυπα ρούχων που δεν θα αντέξουν στο χρόνο. Συνθετικά υφάσματα, τοξικά χρώματα, υλικά αμφιβόλου ποιότητας, ρούχα από παιδική εργασία, απάνθρωπες συνθήκες εργασίες, όλα θυσιάζονται στο βωμό της μόδας και του στυλ. Η ποσότητα έχει αντικαταστήσει την ποιότητα και τα άπειρα ρούχα στις ντουλάπες μας, μας υπενθυμίζουν ότι έχουμε γίνει σκλάβοι τους και μας ενδιαφέρει μόνο να αποκτήσουμε τα τελευταία trends, όποιο κι αν είναι το κόστος.
Ευτυχώς όμως δεν ζουν όλοι κάτω από το βαρύ πέπλο της άγνοιας. Αρκετοί είναι οι καταναλωτές που επιμένουν να διαλέγουν τα δικά τους υφάσματα, προτιμούν προϊόντα με υπογραφή και όχι ένα απλό «made in china», τα οποία δεν θα μαζέψουν στο πρώτο πλύσιμο, ούτε θα καούν με το που ακουμπήσεις το σίδερο.
Η μόδα για κάποιους ανθρώπους έχει ηθική, κι αν νομίζετε ότι η λέξη ηθική και στιλ δεν πάνε μαζί, τότε είναι καλύτερα να το ξανασκεφτείτε.
Η Rayne Oakes, συνιδρύτρια της διαδικτυακής αγοράς Source 4 Style, το οποίο φέρνει σε επαφή τους σχεδιαστές με προμηθευτές βιώσιμων υλικών, είναι ειδική στη μόδα με βιώσιμα υλικά. «Η μόδα είχε ανέκαθεν συνείδηση. Απλά αυτά τα ξεχνάμε εύκολα. Υπήρχε μια εποχή που τα υφάσματα αποτελούσαν πολιτισμική τέχνη. Γίναμε αρκετά καλοί στην εμπορευματοποίηση των ρούχων. Μας πήρε λίγο καιρό για να αντιληφθούμε τις επιπτώσεις σε ό,τι παράγουμε, φοράμε και αναπόφευκτα πετάμε» δηλώνει η ίδια.
Όμως και πάλι για τους περισσότερους ανθρώπους, στη μόδα δεν ταιριάζουν λέξεις όπως βιωσιμότητα, οικολογία, οργανικός. Δεν έχουν όμως δικαιολογίες. Κάθε χρόνο τα σκουπίδια γεμίζουν με τόνους ρούχων, τα δάση καταστρέφονται από τις τοξικές βαφές για χάρη των αγαπημένων μας blue jeans, ανήλικοι χάνουν τη ζωή τους σε πυρκαγιές που ξεσπούν σε εργοστάσια, όντας κλειδωμένοι μέσα για να τελειώσουν τις φιλόδοξες παραγγελίες των μεγαλοεμπόρων.
Αν έχετε αποφασίσει να αποκτήσετε κι εσείς συνείδηση στη μόδα, θα πρέπει να αρχίσετε να ψάχνετε για οικολογικές μάρκες και εταιρίες που υποστηρίζουν το δίκαιο εμπόριο (fair-trade). Το online shop Asos στη Βρετανία πρόσθεσε ήδη ένα «πράσινο δωμάτιο», η Stella McCartney ανακυκλώνει παλιά υφάσματα και χρησιμοποιεί την ενέργεια του αέρα, η Vivienne Westwood φτιάχνει τσάντες από οργανικά υλικά, ενώ άλλες εταιρίες χρησιμοποιούν υπέροχα υφάσματα και υλικά από την Αφρική και την Ινδία, προωθώντας μικρότερες τοπικές εταιρίες και προμηθευτές, αφού πρώτα έχουν βεβαιωθεί για τις συνθήκες εργασίας, τους μισθούς και την εξασφάλιση της ποιότητας.
