Μονεμβασιά, μια πανέμορφη βραχονησίδα με 300 μέτρα ύψος και μήκος 1,8 χιλιόμετρα που συνδέεται με την ξηρά με μια στενή λωρίδα άμμου (σήμερα άσφαλτος), τη μόνη είσοδο, τη μόνη έμβαση. Φαντάσου πόσο κυνηγημένοι από τους Γότθους ένιωθαν οι Επιδαύριοι που εγκατασταθήκαν σε ένα τέτοιο βράχο.
Παλιά κτίρια, εκκλησίες, παντού σκαλοπάτια και μια θέα στο πέλαγος, που σου κόβει την ανάσα.
Το κάστρο κατοικείται και παντού το παρελθόν συνδέεται με το παρόν. Τα κτίρια απλώνονται από την κορυφή του βράχου (αν έχεις κότσια και παπούτσια, σε μισή ώρα το ανεβαίνεις ως την κορυφή, στο πλάτωμα της Αγίας Σοφίας) ως κάτω στο νερό (βγαίνεις στη θάλασσα από το Πορτέλο).
Όλοι οι λαοί την κούρσεψαν, Φράγκοι, Τούρκοι, Βενετοί και κρατάει από όλους μερικά αρχιτεκτονικά ενθύμια.
Τώρα, την άνοιξη είναι καταπράσινη και ανθισμένη, μοσκοβολάει όπου πατήσεις.
Ύπνος: «Κινστέρνα», 7 χλμ μετά το κάστρο (ανήκε στην οικογένεια Καπιτσίνη, η οποία μαζί με την οικογένεια Ρίτσου μοιραζόντουσαν τις περισσότερες εκτάσεις γύρω και έξω από το βράχο).
Φαγητό: «Ματούλα» μέσα στο κάστρο. Τώρα το έχει η ανιψιά της η Βενετία (θα δοκιμάσεις το σαΐτι, τα ντολμαδάκια και τις μελιτζάνες της).
[slideshow post_id=”2801″]
