Ήταν μια ήττα αναπάντεχη; Όχι. Ήταν μια ήττα που ήρθε με κάτω τα χέρια; Όχι . Μπορούσαμε να κάνουμε κάτι καλύτερο; Πολύ δύσκολα για κάποιους ξεκάθαρους λόγους.
Αρχικώς, η εθνική μας ομάδας ηττήθηκε από κάποια ομάδα με 3-0. Την λένε Κολομβία, διαθέτει εξαιρετικούς ποδοσφαιριστές και έναν ακόμα καλύτερο προπονητή, τον Χοσέ Πέκερμαν.
Ο τρόπος που παρουσιάζεται το θέμα από την συντριπτική πλειονότητα των ελληνικών Media, είναι ξεκάθαρος. Αναφέρεται δηλαδή ξεκάθαρα, «η αδυναμία της εθνικής στην δημιουργία», η «δυσκολία δημιουργίας φάσεων», η αδυναμία των ποδοσφαιριστών να σκοράρουν.
Παιδιά ας ηρεμήσουμε!
Η εθνική μας ομάδα, διαθέτει μια εξαιρετική άμυνα, που δεν έγινε ξαφνικά τραγική επειδή δεχθήκαμε τρία γκολ από την Κολομβία. Το κακό της υπόθεσης, είναι πως αυτό το γκολ ήρθε νωρίς και αυτό που είχε σχεδιάσει ο Πέκερμαν μπορούσε να αποτυπωθεί στις τέσσερις γραμμές του γηπέδου. Δηλαδή να δώσει χώρο στην Εθνική μας εξαναγκάζοντάς την να φτιάξει εκείνη τον ρυθμό του παιχνιδιού, γεγονός που αποδεδειγμένα δεν είναι σε θέση να κάνει, παίζοντας με καλύτερη ομάδα. Δεν είναι μόνο θέμα της δικής μας ομάδας, αλλά θέμα και των περισσότερων παγκοσμίως!
Η συνταγή της επιτυχίας από την εποχή Ρεχάγκελ, διακατεχόταν από άριστη αμυντική προσήλωση, εξαιρετικές αλληλοκαλύψεις και πολύ τρέξιμο. Όποιος αμφισβητεί αυτόν τον τρόπο παιχνιδιού του Ρεχάγκελ, τον οποίο τρόπο ο Φερνάντο Σάντος αποφάσισε ή προσπάθησε να εξελίξει, τον καλώ να θυμηθεί τα Μουντιάλ του 1994, του 1990, του 1986, του 1982 και για οικονομία χρόνου να φθάσει μέχρι εκείνο του 1930, που ήταν και το πρώτο. Κοινή συνισταμένη των προαναφερθέντων διοργανώσεων; Η Ελλάδα παρακολουθούσε εξ αποστάσεως, ασχέτως εάν σε αυτό του ’94, έτυχε να περάσει κάποιες όμορφες στιγμές διακοπών στις ΗΠΑ.
Καμία ομάδα δεν κρίθηκε στην πρεμιέρα οποιασδήποτε διοργάνωσης, καμιά ομάδα δεν πανηγύρισε προκρίσεις από την πρεμιέρα.
Τα κεφάλια μέσα, και δουλειά.
Προς τους απανταχού, κριτές των πάντων: Ο Κατσουράνης δεν θα γίνει Πίρλο, ο Γκέκας δεν θα γίνει Φαν Πέρσι, και ο Μανωλάς δεν διαθέτει την τακτική παιδεία του Τιάγκο Σίλβα.
Ναι στην επί της ουσίας κριτική τόσο στον Σάντος, όσο και στους ποδοσφαιριστές που ενδεχομένως να παρουσιάστηκαν κατώτεροι των περιστάσεων τηρουμένων των αναλογιών, αλλά όχι και στις συνεχείς υπερβολές.
Νίκη με Ιαπωνία και Καλή Εβδομάδα!
Φωτό από: wikipedia
