Αν βρίσκεσαι σε ένα σημείο που έχεις κουραστεί από τις αρνητικές σου σκέψεις, περιμένεις μια αφορμή, ένα σχόλιο, ένα άρθρο, ένα βιβλίο που θα σημάνει την απαρχή μιας θετικότερης προσέγγισης στη ζωή, πάντα για το δικό σου το καλό (και -γιατί όχι;-συμφέρον)
Το πιθανότερο είναι ότι δεν έχεις συνειδητοποιήσει πόσες μαύρες ή αρνητικές σκέψεις περνούν καθημερινά από το μυαλό σου. Πώς να τις αιχμαλωτίσεις, πώς να τις φυλακίσεις αφού πετάγονται σαν το ποπ-κορν μέσα από το μυαλό σου, σαν να μην τις ελέγχεις εσύ.
Ένα πρώτο και χρήσιμο βήμα είναι απλά να τις παρατηρήσεις, να τις αφουγκραστείς. Να δώσεις στον εαυτό σου το προνόμιο του παρατηρητή. Άκου τι λένε οι σκέψεις σου. Σου μιλάνε κυρίως ενθαρρυντικά ή κυρίως αρνητικά;
Ξεκινώντας να τις παρατηρείς θα τρομάξεις πόσες πολλές είναι οι αρνητικές. Δεν πειράζει όμως. Αρχή είναι, κατάγραψέ τες. Πώς; Με τον εξής τρόπο: για κάθε μαύρη σκέψη που αντιλαμβάνεσαι ότι κάνεις, βάζε ένα πετραδάκι, ή ένα κοχυλάκι ή ένα λεπτό (του ευρώ) σε ένα βάζο. Ως το βράδυ, θα ξέρεις τι παράγει το μυαλό σου.
Για κάθε φράση «τώρα θα τρακάρεις», «δε θα αρέσει η παρουσίασή μου», «θα χάσω όλα μου τα χρήματα», «ποτέ δε θα μπορώ να μιλάω χαρισματικά σαν τον/ την Τάδε», «το αφεντικό δείχνει εύνοια σε άλλους», «ας ήμουν δεκαοκτώ για να έφευγα στον Καναδά», «είμαι μονίμως άτυχος», «μήπως δεν με αγαπάνε», ρίχνε ένα βοτσαλάκι στο βάζο σου. Αν οδηγείς, μέτρα δυνατά πόσα βότσαλα (ή λεπτά) χρωστάς να ρίξεις μέσα. Ως το τέλος της ημέρας, θα έχεις μια ξεκάθαρη εικόνα για το πώς σκέφτεσαι. Μη σοκαριστείς μετρώντας τα βοτσαλάκια σου.
Η συνειδητοποίηση είναι η αρχή. Το βάζο σου είναι ο θησαυρός σου.
