Ζούμε σε μια ποδοσφαιρική εποχή που πανευρωπαϊκά, βλέπουμε δυο εξαιρετικούς ποδοσφαιριστές να συναρπάζουν τα πλήθη και πιθανώς να είναι οι καλύτεροι όλων των εποχών.
Με την πάροδο του χρόνου, είναι λογικό να διευρύνεται και η ποδοσφαιρική ιστορία, συνεπώς όσο αυτή περνά τα ρεκόρ και τα γεγονότα που συμβαίνουν για να σπάσουν αποκτούν μεγαλύτερη αξία από τα προηγούμενα.
Κοιτώντας με τα μάτια ενός ποδοσφαιρικού ιστορικού του μέλλοντος, είναι δεδομένο πως παίκτες όπως ο Μέσι και ο Ρονάλντο θα είναι ποδοσφαιριστές που δύσκολα θα μπορέσουν να ξεπεραστούν, τουλάχιστον βάση των αριθμών που έχουν να επιδείξουν στην παρουσία τους σε Ρεάλ Μαδρίτης και Μπαρτσελόνα. Για τον Πορτογάλο, αρκεί μονάχα να αναφέρουμε πως μέσα στην τετραετή παρουσία της Ρεάλ έχει ήδη καταφέρει να μπει στο πάνθεον των μεγάλων ποδοσφαιριστών της Βασίλισσας, αλλά το ακόμα εντυπωσιακότερο είναι ότι ο αριθμός των γκολ που έχει πετύχει, είναι μεγαλύτερος από τον συνολικό αριθμό των εμφανίσεων του.
Στην Ελλάδα, οι συζητήσεις για τον κορυφαίο ποδοσφαιριστή όλων των εποχών, παρουσιάζουν διαφορές και είναι αναμφίβολα υποκειμενικές. Κάποιος θα πει τον Χατζηπαναγή, άλλος τον Δομάζο, τον Δεληκάρη, τον Παπαϊωάννου, τον Κούδα ή τον Σαραβάκο.
Όσον αφορά τον κορυφαίο σέντερ φορ, η απάντηση είναι προφανής βάση των γκολ, με την απάντηση να πηγαίνει στον Θωμά Μαύρο λόγω της πρώτης θέσης. Όσον αφορά την τελευταία 20ετία, η προφανής απάντηση είναι ο Ντέμης Νικολαϊδης και πάλι λόγω στατιστικών, εφόσον η αναλογία γκολ και εμφανίσεων είναι η υψηλότερη που έχει εμφανιστεί με 413 συμμετοχές και 234 γκολ.
Υπάρχει ένας ποδοσφαιριστής και στην Ελλάδα αυτή τη στιγμή που μοιάζει να γράφει την δική του ιστορία. Αναφέρομαι στον Κώστα Μήτρογλου, επιθετικό της εθνικής μας ομάδας και του Ολυμπιακού. Σκοράρει ακατάπαυστα, είναι μόλις στα 25 του ο πρώτος σκόρερ ελληνικών ομάδων στο Τσάμπιονς Λιγκ, ο μόνος Έλληνας που έχει σκοράρει χατ τρικ στο Τσάμπιονς Λιγκ, ο μόνος παίκτης του Ολυμπιακού που έχει κάνει χατ τρικ σε δυο συνεχείς αναμετρήσεις.
Σκοράρει με το δεξί, το αριστερό και με κεφαλιά. Έχει σπάνια αίσθηση του γκολ, έχει ποικιλία στο παιχνίδι του το οποίο συνεχώς βελτιώνεται. Εξαιρώντας την Ρεάλ, την Μπαρτσελόνα και την Μπάγερν Μονάχου, δυσκολεύεσαι να βρεις ομάδα που δεν χωρά να αγωνιστεί. Αν δεν τον έλεγαν Μήτρογλου και είχε το βραζιλιάνικο όνομα «Μητρογλίνιο» λ.χ. η τιμή του θα ξεπερνούσε τα 20 εκατομμύρια ευρώ, δίχως αμφιβολία, λαμβάνοντας υπόψη τα χρήματα που δίνονται στο εξωτερικό για μεταγραφές.
Πολλοί μιλούν για το ίσως κακόγουστο στιλ του, για τους περίεργους πανηγυρισμούς του, αλλά ουδείς μπορεί να κριτικάρει την έφεση του στο γκολ, που πιθανώς να είναι και πρωτοεμφανιζόμενη σε τέτοιο βαθμό αν μιλούμε για Έλληνα ποδοσφαιριστή.
Διότι το να σκοράρεις ανεξαρτήτως αντιπάλου, ανεξαρτήτως φόρμας, ανεξαρτήτως θέσης και με τέτοια ποικιλία είναι μοναδικό. Ιδίως, όταν οι συμμετοχές σου είναι ξεκάθαρα λιγότερες από τα γκολ που πετυχαίνεις.
Κρατώ μια μικρή επιφύλαξη διότι είναι η πρώτη χρονιά που ο Μήτρογλου εντυπωσιάζει τόσο πολύ με τις ικανότητές του, αλλά ο ενθουσιασμός είναι πολύ μεγάλος.
Είναι ο καλύτερος σέντερ φορ όλων των εποχών στην Ελλάδα; Όχι (ακόμα)
Μπορεί να γίνει; Χωρίς αμφιβολία αν συνεχίσει να δουλεύει και να βελτιώνει τις αδυναμίες στο παιχνίδι του.
