Στον αθλητισμό μπορούν υπάρχουν στιγμές που καταγράφονται ως ιστορικές αλλά η πραγματική της διάσταση δίνεται μεταγενέστερα. Σίγουρα πριν 100 χρόνια ουδείς θα μπορούσε να διανοηθεί πως θα υπήρχαν άνθρωποι σαν τον Χουσείν Μπόλτ που τρέχουν 100 μέτρα απόστασης σε 9 δευτερόλεπτα και κάτι.
Κατά την άποψή μου, δικαίωμα στα «πνευματικά δικαιώματα» ενός συγχρόνου άθλου κατέχει ο πρώτος άνθρωπος που κατόρθωσε να διανύσει αυτή την απόσταση σε κάτω από 10 δευτερόλεπτα. Κάτι τέτοιο, συνέβη για πρώτη φορά το 1968 βάση των επίσημων στατιστικών που απαιτούνται προκειμένου να εγκριθεί ο χρόνος.
Αυτά προϋποθέτουν ένα ψηφιακό μετρητή αλλά απαιτούν και να μην υπάρχει ευνοϊκός αέρας προς τον αθλητή άνω των 2 μέτρων/δευτερόλεπτο. Βάση αυτών των στοιχείων ο πρώτος άνθρωπος που έσπασε το φράγμα των 10 δευτερολέπτων ήταν ο αμερικάνος Τζίμ Χάινς στους Ολυμπιακούς Αγώνες του Μεξικού το 1968.
Αυτό του το ρεκόρ, γαλούχησε μια σειρά αθλητών κάτω από τον στόχο του ταχύτερου χρόνου που πλέον οριζόταν κάτω των 10 δευτερολέπτων. Ο χρόνος 9,95 κράτησε για 15 χρόνια ως παγκόσμιο ρεκόρ μέχρι να βελτιωθεί στο 9,93 τον Μάιο του 1983 από τον Κάλβιν Σμιθ.
Ορίζεται ως μια από τις μεγαλύτερες στιγμές του στίβου και του αθλητισμού γενικότερα κατά τον 20ο αιώνα και αναμφίβολα η μαγεία της παρουσίας στο γήπεδο τη στιγμή του ρεκόρ θα πρέπει να έμεινε χαραγμένη στη μνήμη των παρευρισκομένων.
