Ο ρόλος του νερού στη γλώσσα μας είναι πολύ σημαντικός κι αυτό αποδεικνύεται από την πληθώρα εκφράσεων και παροιμιών που το περιέχουν. Εκτός από τις λογοτεχνικές εκφράσεις που συναντάται το νερό (ήπιε το αμίλητο νερό, κοπέλα σαν τα κρύα τα νερά, μοιάζουν σαν δύο σταγόνες νερό), η ελληνική γλώσσα βρίθει από παροιμίες, τις οποίες ο λαός χρησιμοποιεί ανάλογα με την περίσταση.
1. Διψάει η αυλή του για νερό κι αυτός αλλού ποτίζει.
2. Αν βρέξει ο Απρίλης δυο νερά κι ο Μάης άλλο ένα, τότε τα αμπελοχώραφα χαίρονται τα καημένα.
3. Ο Φλεβάρης με νερό, κουτσός μπαίνει στο χορό.
4. Πίνει η κότα το νερό, μα κοιτάει και το Θεό.
5. Το νερό με τη φωτιά δεν συμπεθεριάζουν.
6. Να φυλάγεσαι από το ακίνητο νερό, το ακίνητο σκυλί, τον ακίνητο εχθρό.
7. Όταν διψάει η αυλή σου, έξω νερό μη δίνεις.
8. Θεός να φυλάει τα λιόδεντρα απ’ το νερό του Αυγούστου.
9. Μήνα που δεν έχει ρο, ρίξε στο κρασί νερό.
10. Το νερό κοιμάται αλλά ο κακός άνθρωπος δεν κοιμάται.
11. Η αλήθεια πλέει σαν λάδι στο νερό.
12. Το νερό, η φωτιά και η γυναίκα, δεν έχουν εμπιστοσύνη.
13. Σε ξένο κρασί μη βάζεις νερό.
14. Αν πρέπει να πνιγείς, ας είναι τουλάχιστον το νερό καθαρό.
15. Η τρύπια στάμνα νερό δεν κρατεί.
16. Άμα το πηγάδι ξεραθεί, όλοι θυμούνται το νερό του.
17. Το αίμα νερό δεν γίνεται κι αν γίνεται δεν πίνεται.
18. Πνίγηκε σε μία κουταλιά νερό.
19. Ο βρεγμένος το νερό δεν το φοβάται.
20. Κουβαλούν νερό με κόσκινο σε τρύπιο πιθάρι κι οι κόποι τους τέλος δεν έχουν.
Φωτό από: justa-little-country.tumblr.com
