«Οι περισσότεροι άνθρωποι, υπερεκτιμούν το τί γίνεται σε ένα χρόνο και υποτιμούν αυτό που γίνεται σε δέκα.»
Ο Bill Gates, για πάνω από μια δεκαπενταετία, μονοπωλούσε το ενδιαφέρον του τομέα της τεχνολογίας. Επίσης, μονοπωλούσε το ενδιαφέρον όλων εκείνων των ανθρώπων που ασχολούνται με τον υπολογισμό της προσωπικής περιουσίας. Κάθε χρόνο, έψαχναν σε ποιά θέση της λίστας των μεγιστάνων βρίσκεται ο συνιδρυτής (μαζί με τον Πωλ Άλεν) της Microsoft. Από το 1995 μέχρι το 2006, ήταν ο πλουσιότερος άνθρωπος στον κόσμο. Η περίπτωση του Gates, παρόλη τη μοναδικότητά της, θεωρείται κλασική αμερικανική περίπτωση «παιδιού-θαύματος του γκαράζ». Οι ΗΠΑ, παρέχουν τις κατάλληλες ευκαιρίες αλλά και τα κίνητρα ώστε ο καθένας να μπορεί να «εισβάλλει» στην αγορά.
Κανένα αριστείο δεν ορίζει το φως του νου…
Ο Gates, δεν ήταν ποτέ το παιδί που μάζευε τον έναν έπαινο μετά τον άλλο. Κάθε άλλο. Στο ιδιωτικό σχολείο του Λέϊκσάιντ, όπου και φοίτησε, ο μετέπειτα δισεκατομμυριούχος, ασχολούνταν μαζί με τους συμμαθητές του, συνεχώς με τον ηλεκτρονικό υπολογιστή. Στα μαθήματα, πήγαινε συνεχώς αδιάβαστος και αν συνέβαινε να πάει και δεν ήταν στην αίθουσα των υπολογιστών. Μαζί με τον Πωλ Άλεν και άλλους συμμαθητές που μετά δημιούργησαν την Microsoft, παραβίασαν το λογισμικό της εταιρείας που είχε υπογράψει συμφωνία με το σχολείο.
Πολλοί καθηγητές του, τον θεωρούσαν «ανεπίδεκτο» μαθήσεως. Τα χρόνια πέρασαν και ο Gates γράφεται στη νομική του Χάρβαρντ και παράλληλα στο μαθηματικό. Πάλι όμως, το τμήμα πληροφορικής είναι εκείνο που τον απορροφά. Το αριστείο μαθητικής καριέρας, δεν συντρόφεψε ποτέ τον άνθρωπο που εξέλιξε την τεχνολογία. Η καθοδήγηση του ταλέντου του και του ενστίκτου του, ήταν υπέραρκετό για να γίνει διάσημος και πάμπλουτος. Όπως είχε πει «Δεν ήμουν ποτέ αριστούχος, όμως τώρα όλοι οι αριστούχοι δουλεύουν για μένα».
Η ανυπομονησία και η βιασύνη, πριονίζουν την επιτυχία.
Ο Gates, διαπιστώνει με συμβουλευτικό ύφος πως νομίζουμε ότι στο παρόν γίνονται πάρα πολλά πράγματα και το μέλλον, είναι «τα σχέδια που κάνουμε και ο θεός γελάει». Είναι έτσι; Σύμφωνα με εκείνον, πρέπει να έχουμε πολύ μεγαλύτερη εμπιστοσύνη στο μέλλον, παρά στο παρόν. Ρίσκο;! Ίσως…Αναμφίβολα όμως, είναι το βασικό συστατικό της επιτυχίας. Πόσοι από εσάς έχουν ένα μπλοκάκι στο οποίο έχουν βιαστικά υπογραμμισμένη τη φράση «τριετές/πενταετές πλάνο»; Το παρόν, είναι πάντα εντονότερο από το μέλλον, γιατί σε αυτό ενεργούμε. Το μέλλον, μπορεί να ανακουφίσει το παρόν. «Έξυπνη αναβλητικότητα», μπορείς να το ονομάσεις. Όχι κάθε μέρα να λες «αύριο», ούτε να ακυρώνεις. Να βλέπεις το χρόνο, να λειτουργεί υπέρ σου. Κάνε ένα πείραμα με το παρελθόν! Προσπάθησε να θυμηθείς πέντε χρόνια πριν, αν οραματιζόσουν το τώρα περίπου έτσι, ή αν κάνεις πράγματα που τα είχες στόχους. Αν η μνήμη σου φέρει χαμόγελο, τότε κατανοείς τον «Big Bill».
Η πίστη στο χρόνο ως πίστη στην επιτυχία…
Αυτό που μας λέει αυτός ο επιτυχημένος άνθρωπος, είναι το να έχουμε εμπιστοσύνη στο χρόνο. Μόνο έτσι θα έχουμε εμπιστοσύνη σε αυτά που μπορούμε να κάνουμε, μόνο έτσι θα αποκτήσουμε υπομονή. Αν θες να γίνεις «Ρώμη», θα πρέπει να υπομένεις. Το ξέρεις άλλωστε, ότι δε χτίστηκε σε μία μέρα…Έρευνες που έχουν γίνει από μελετητές της ανθρώπινης συμπεριφοράς, στη δουλειά σου, όσες σπουδές και να έχεις κάνει, μόνο το 30% των δραστηριοτήτων σου είναι αποκύημα της εκπαίδευσής σου. Το υπόλοιπο 70%, είναι ικανότητες ενστίκτου, που ακονίζονται με την εμπειρία και τη φαντασία. Προσπάθησε να δουλεύεις σήμερα, για το αύριο…Έτσι μόνο θα μπορέσεις να υλοποιήσεις μεγαλεπίβολα σχέδια. Φτιάξε ένα «ημερολόγιο» πλάνου και σκέψου πού θες να φτάσεις στα επόμενα 2-3 χρόνια. Ας σε πουν «μανιακό», έλεγξέ το μετά από αυτό το χρονικό διάστημα…Θα δεις, ότι «δουλεύει». Τότε, όταν σου πουν πάλι ότι «όταν κάνουμε σχέδια ο Θεός γελάει», θα τους απαντήσεις αυθόρμητα: «Ναί! Γελάει γιατί χαίρεται!». Πίστη στο πλάνο, πίστη στο ότι ο χρόνος δουλεύει υπέρ σου, πίστη στον εαυτό σου, πίστη στην επιτυχία.
Φωτό από: en.wikipedia.org
