«-Το νόημα της ζωής είναι ένα δέντρο στην έρημο που δεν έχει ούτε ρίζες, ούτε κορμό, ούτε κλαδιά!
-Εννοείτε ότι το νόημα της ζωής δεν υπάρχει, αλλά το χρειαζόμαστε για να παρηγορηθούμε απο τη μοναξιά της ύπαρξης;
-Ακριβώς…Καλό….»
Αρκάς (τεύχος: Σκέφτομαι και ας μην υπάρχω)
Το πηγαίο χιούμορ και η ψυχαγωγία, στο απόγειό της! Ο Αρκάς, μέσα από τον Ισοβίτη και από Τη Ζωή Μετά, μας δίνει πολλές απαντήσεις για πράγματα που μας απασχολούν, ή καλύτερα, για πράγματα που δε θα έπρεπε να μας απασχολούν! Έτσι λοιπόν, ένας άνθρωπος που πηγαίνει στον παράδεισο, συναντά τον άγγελο που είναι ο «επί των παραλαβών». Αμέσως, ο άνθρωπος αρχίζει και του εκφράζει όλες εκείνες τις άλυτες απορίες που έχουν να κάνουν με τα υπαρξιακά του ανθρώπου, δηλώνει απογοητευμένος στον άγγελο, καθώς κανένα από τα ερωτήματά του δε λύνονται ούτε τώρα που είναι στον παράδεισο…Ο άγγελος αλλά και ο άνθρωπος, απευθύνονται σε έναν σοφό γέροντα που βρίσκεται εδώ και καιρό στον παράδεισο…
Ο σοφός γέροντας, κρατά το νόημα της ζωής σύμφωνα με τον άγγελο και ο -νέος στον παράδεισο- άνθρωπος, αγωνιά για τις απαντήσεις που θα του δώσει! Ούτε λίγο ούτε πολύ, ο γέρος, όχι μόνο δεν απαντά, αυτό που τουλάχιστον περίμενε ο αγωνιώδης άνθρωπος, αλλά με αυθόρμητη ειλικρίνεια, βρίσκει την ερωταπάντηση του ανθρώπου πάνω στο παράδειγμα με το δέντρο, αρκετά καλή! Μάλιστα, στην εικόνα του κόμικ, ο σοφός γέρος σημειώνει την απάντηση του ανθρώπου!
Τι διασκεδαστική ειρωνεία…Βεβαιότατα, ο Αρκάς διακωμωδεί με κάποιες υπερβολές την ενασχόλησή μας με θέματα τα οποία δεν έχουν ουσιαστική απάντηση. Λες και έχουμε λύσει τα προβλήματά μας, αναρωτιόμαστε για το «τί γυρεύουμε εδώ». Το να μας απασχολεί σε λογικά πλαίσια κάποιο υπαρξιακό ζήτημα είναι εύλογο και αποδεικνύει την αγωνία της ανθρώπινής μας ιδιότητας. Τί κερδίζουμε όμως με το να απασχολούμαστε εμμονετικά με ερωτήματα για τα οποία δεν υπάρχει απάντηση;
Η ζωή είναι γεμάτη από προβλήματα και ερωτήματα τα οποία και λύσεις έχουν αλλά και απαντήσεις. Είναι όμως η ζωή γεμάτη μόνο από προβλήματα; Πόσες χαρές, μικρές και μεγάλες, καθημερινές και σπάνιες υπάρχουν σε αυτήν τη ζωή και οι οποίες δεν μπορούν να εξηγηθούν, ούτε να αναλυθούν!
Αν συνεχίζουν να σε απασχολούν τέτοια ερωτήματα, να θυμάσαι δύο πράγματα: Το πρώτο, έχει να κάνει με μια λανθασμένη «εξίσωση» που έχουμε στο μυαλό μας και δεν είναι άλλη από το να θεωρούμε το συνεχές και βαθύ ψάξιμο ως προϋπόθεση της ευτυχίας.
Λάθος, για έναν πολύ απλό λόγο. Το μυαλό μας, όταν προσπαθεί να λύσει προβλήματα ή να λύσει τις απορίες του, θεωρεί πως κάπως θα λυθούν και θα απαντηθούν. Αντίθετα, όταν δεν υπάρχει κάποια λύση ή απάντηση, το μυαλό μας κουράζεται και «απελπίζεται». Έτσι λοιπόν, νομίζουμε ότι ξεκινάμε ταξίδι ευτυχίας και τελικά, φτάνοουμε στην είσοδο της δυστυχίας…
Το δεύτερο πράγμα που μπορείς να έχεις κατά νου όταν σε απασχολούν όλου του κόσμου τα άλυτα, είναι ότι είσαι μια πιθανότητα που έγινε πραγματικότητα, ανάμεσα σε εκατοντάδες χιλιάδες πιθανότητες που δεν έγιναν!
Με λίγα λόγια είσαι εκείνη η πιθανότητα ανάμεσα σε αμέτρητες άλλες. Αυτό, δεν είναι ευχολόγιο! Όλες οι έρευνες των ειδικών, αυτό παρουσιάζουν. Δε χρειάζεται όλα να γίνονται για κάποιον λόγο, ακόμη και αν συμβαίνει αυτό, παραδέξου ότι δεν τον ξέρεις! Δεν είναι μάταιο μόνο και μόνο επειδή δεν το ξέρεις.
Κάθεσαι και κοιτάς τα αστέρια και λες χαρούμενος πόσο ωραία είναι, κι όμως ούτε έχεις πάει εκεί, ούτε μπορείς να τα μετρήσεις. Κράτα τις απορίες σου για όσα μπορούν να σου απαντηθούν και προσπάθησε να νιώσεις αυτό: «Δε με ενδιαφέρει τόσο το γιατί και το πώς υπάρχω, με νοιάζει πως ζω». Αν παρόλα αυτά επιμένεις, τί να σου πω…Σε αυτό το τεύχος του Αρκά, έχει πάμπολλα αστεία που θα σε πείσουν να ρωτάς λιγότερο και να ζεις περισσότερο!
Φωτό από: www.sxc.hu
