«Οι δύο θεμέλιοι λίθοι της ευτυχίας: Αγάπη και δουλειά.»
Sigmund Freud
Το νόημα της απάντησης είναι το να διώχνουμε την άγνοια που καθιστά δύσκολο τον έλεγχο των πραγμάτων που μας αφορούν. Τί γίνεται όμως όταν θέτουμε ερωτήματα για άυλες έννοιες που μπορούν να έχουν άπειρες απαντήσεις; Ποιά απάντηση περιμένουμε όταν ρωτάμε «τί είναι ευτυχία;». Η ευτυχία μοιάζει με μια τεράστια πολυκατοικία, όπου το κάθε διαμέρισμά της είναι και ένας διαφορετικός χώρος που μπορεί να μένει. Πριν χτίσει κάποιος τους ορόφους και τα διαμερίσματά της, αναρωτιέται ποιά είναι τα θεμέλιά της.
Ο Sigmund Freud, προσπάθησε μέσα από την επιστημονική έρευνα να κατανοήσει την επιφάνειά μας, κάνοντας μια μεγάλη «βουτιά» στην ανθρώπινη ψυχοσύνθεση. Θα αναμέναμε μια αναλυτικότερη απάντηση από αυτόν στο ερώτημα που αφορά τα θεμέλια της ευτυχίας. Κι όμως, η απλή απάντηση είναι αυτή που μας βοηθά από τη στιγμή που είναι συγκεκριμένη.
Η αγάπη έχει –όπως και η ευτυχία- άπειρες ιδιότητες. Η αγάπη δεν περιορίζεται μόνο σε ό,τι έχει να κάνει με τους ανθρώπους. Διαχέεται στα πάντα και λούζει τα πάντα που υπάρχουν γύρω μας αλλά και μέσα μας. Σκεφτείτε την αγάπη σαν έναν ποταμό που το νερό του μεταφέρεται σε πολλούς παραποτάμους και στην εκβολή του, και χύνεται στην ίδια τη ζωή. Το να αγαπάμε τους εαυτούς μας, τους άλλους ανθρώπους, τη φύση, τα ζώα και ό,τι συμβαίνει σε αυτόν τον κόσμο, είναι κάτι πολύ δύσκολο και προκλητικό. Με αυτόν τον τρόπο όμως στεκόμαστε θετικά απέναντι στη ζωή και της λέμε «Αγαπώ ό,τι έχεις επιλέξει να υπάρχει». Μέσα από την αγάπη νιώθεις πως όλα είναι φτιαγμένα για να συνυπάρχουν και σε οδηγεί στον πιο ενεργητικό συμβιβασμό που μπορείς ποτέ να αποκτήσεις. Τον οικειοθελή συμβιβασμό σου με την ίδια τη ζωή.
Αγαπάμε κάτι όταν το επιθυμούμε και το νιώθουμε απαραίτητο. Η δουλειά μας αποτελεί μια δραστηριότητα που συνδέεται με την αγάπη. Δεν είναι μόνο η δραστηριότητα που μας εξασφαλίζει τα απαραίτητα για τη διαβίωσή μας. Μας εξασφαλίζει την ανάγκη του να είμαστε δημιουργικοί. Η δημιουργικότητα και η προσφορά, είναι οι απόλυτες εκφράσεις του εαυτού μας. Με τη βοήθεια αυτών προσφέρουμε έργο και χαρίζουμε τον εαυτό μας σε πολλά και διαφορετικά πράγματα.
Ξαφνικά, αντιλαμβάνεσαι πως η δουλειά δεν είναι «δουλειά» αλλά δημιουργία. Αγαπάμε την εργασία μας, σημαίνει αγαπάμε τον εαυτό μας που ασχολείται με αυτήν, αγαπάμε το χρόνο που διαθέτουμε γι’ αυτήν, αγαπάμε τους άλλους που γεύονται τους καρπούς της. Νιώθοντας ότι είσαι χρήσιμος στον εαυτό σου αλλά και στους άλλους, αντιλαμβάνεσαι πως ο εαυτός σου έχει αξία για όλους. Αυτός ο τρόπος καθησυχάζει τις όποιες ανασφάλειες μας επισκέπτονται και εξαφανίζει τις όποιες αμφιβολίες μας δημιουργούνται για το αν είμαστε απαραίτητοι.
Η αγάπη για τη ζωή και για όσα τη συνθέτουν, μας παρέχει την απαραίτητη γαλήνη και την απαραίτητη θετική ενέργεια για να έχουμε καλή στάση απέναντι στα πράγματα. Η θετική μας ενέργεια ξοδεύεται και αναπαράγεται μέσα από τη δημιουργικότητά μας που αναλώνουμε και στην εργασία μας. Πώς θα μπορούσαμε να αγαπήσουμε τον εαυτό μας αν δε γνωρίζαμε να εκτιμήσουμε την δημιουργική του αξία; Είναι απίστευτο το συναίσθημα του να νιώθεις ανεξάντλητος από δημιουργική ανησυχία! Πώς θα μπορούσαμε να νιώθουμε ευτυχισμένοι πηγαίνοντας ταξίδια ή έχοντας καλή παρέα αν δεν ξέραμε ότι αγαπάμε τα ταξίδια και τους φίλους μας; Πριν χτίσουμε τη δική μας «πολυκατοικία» και τη διαμορφώσουμε όπως εμείς θέλουμε, καθώς οραματιζόμαστε το ρετιρέ, μην ξεχάσουμε να ενισχύσουμε αυτά τα δύο θεμέλια…
Φωτό από: www.freedigitalphotos.net
